“بیر اینسانئن موتلولوغو، اۇداسئنئن دووارلارئ آراسئندادئر.
پاسکال
“پەیغامبریمیز اۇتورماقتایدئ. أبوجهیل گلدی رسولوللاهئن یانئنا. قالبینی آقتاردئ سؤزلرییلە:
“أی موحاممد!” دەدی. “سندن داحا چیرکین بیر اینسان گؤرمەدیم.”
پەیغامبریمیز گۆلەرک جواب وردی.
“دۇغرو سؤیلەدین.”
نفرتییلە گیدن أبوجهیلین آردئندان، أبوبکیر گلمیشتی سەوگیسییلە. پەیغامبریمیزین ائشئلدایان نورلو یۆزۆنە باقتئ، باقتئ… قالبینی قۇیدو سؤزلرینە:
“أی آللاهئن رسولۆ!” دەدی. “سندن داحا گۆزل بیر اینسان گؤرمەدیم. سنی باقمایا دۇیامئیۇروم.” دەدی.
آللاە رسولۆ، حابیبوللاە صئفاتئیلا جواب وردی:
“دۇغرو سؤیلەدین یا أبوبکیر!”
هر ایکی قۇنوشمایا شاهید اۇلان صاحابیلر شاشقئندئ.
“ناسئل اۇلور؟ هر ایکیسینە دە دۇغرو سؤیلەدین دەدینیز؟”
آللاهئن حابیبی جواب وردی:
“بن بیر آینایئم. اۇ آینادا هر باقان کندیسینی گؤرۆر.”
یاشادئغئمئز اۇلومسوزلوقلارا ورەجگیمیز جوابئ، ناسئل یاشامامئز گرکتیگینی ایچیندە شکیللندیگیمیز تۇپلوم بلیرلەمیشتی. ناسئل گیینیلەجگیندن توتون، موتفاقتا نە پیشیریلەجگینە، دۆگۆنلرین ناسئل یاپئلاجاغئنا، چۇجوقلارئن ناسئل یتیشتیریلەجگینە، قئساجاسئ حایاتئن هر آلانئنئ؛ ایچیندە یاشانئلان تۇپلوم، عؤرف وە عادتلر شکیللندیرمیشتی.
تلەویزیۇن کۆلتۆرۆنۆن أتکیسیندە قالان کۆلتۆرسۆز اینسانلارئن دورومو داحا واحیمدی. بۆتۆن کۆلتۆرلردن أتکیلنەرک شاشقئن اؤردک دورومونا دۆشمۆشتۆ.
اینسان؛ دویدوقلارئندان وە یاشانانلارئن یاقئن چەورەسیندەکی یۇروملارئندان أتکیلنەرک حایاتا باقئش آچئسئ اۇلوشتورور. سادەجە کندی کۆلتۆرلرییلە بۆیۆمۆش اۇلان بۆیۆکلر، أشلریندن أن آغئر حاقارتلری آلمالارئنا، حالئ دؤوۆلۆرجەسینە، آدام یرینە قۇنولمامالارئنا پک آلدئرئش أتمەمیش، یینە دە أولیلیکلرینی سۆردۆرمۆشلردی.
لاکین بؤیلەسی بیر اۇرتامدان چئقئپ، باشقا کۆلتۆرلردن أتکیلنەرک بۆیۆینلر یاپئلان بونجا فداکارلئغئن سببینی آصلا آنلامامئشلاردئ. وە چۇغونلوقلا سۇلوقلار ماحکمەلردە آلئندئ. ماحکمە قارارلارئنا دۆشن دە؛ شیددتلی گچیمسیزلیکتن آیرئلئق اۇلموشتو.
گؤزۆمۆزۆ آللاە رسولۆنۆن زامانئنا چەویردیگیمیزدە، هیجرتین گتیریسی اۇلان بیر دوروملا قارشئ قارشئیا قالان حض. عؤمرین تثبیتینە دیققات أدیلمەدی. مککە حالقئ ایلە مدینە حالقئنئ، قادئنلارا حاکیمیەت باقئمئندان قارشئلاشتئردئغئ شو سؤزلری، تۇپلوم دگیشتیکچە ایلیشکی وە داورانئشلارئندا دگیشەبیلەجگینی بیزە گؤسترمکتەیدی.
“بیز موهاجیرلر، قادئنلارئمئزا حاکیمدیک، سؤزۆمۆزدن چئقمازلاردئ. مدینەیە گلینجە گؤردۆک کی، مدینەنین یرلی قادئنلارئ قۇجالارئنا حاکیملر. بو دفعا بیزیم قادئنلارئمئز دا اۇنلارا بنزەمەیە، اۇنلار گیبی داورانمایا باشلادئ.” (بوحاری)
گؤرۆلدۆگۆ اۆزەرە دگیشن حایات شارطلارئ؛ “أسکی جاملار بارداق اۇلدو” دەدیرمکتەیدی. بونو آنلامایان یا دا آنلاماق ایستەمەین اینسانلار، أسکییە اؤزلم دویاراق بوگۆنۆنۆ قارارتتئ. حایاتئ هم کندینە هم دە یاقئنلارئنا چکیلمز قئلدئ.