“تبسسۆم سؤزلرە قانات تاقار…”
جاک گاتیە
حض. موحاممد (ص)؛ “اؤنجە سلام، سۇنرا کلام”ئن (تیرمیذی) گلدیگی‌نی بلیرتیر. سەوگی وە بارئشئن تاشئیئجئسئ اۇلان سلامئ دا شؤیلە آنلاتئر:
“نفسیم قودرت ألیندە اۇلان آللاها یمین أدریم کی، سیز ایمان أتمەدیکچە جننتە گیرەمزسینیز. بیربیرینیزی سەومەدیکچە دە ایمان أتمیش اۇلامازسئنئز. یاپتئغئنئز زامان بیربیرینیزی سەوەجگینیز بیر شەی سؤیلەیەییم می؟ آرانئزدا سلامئ یایئنئز.” (مۆسلیم)
سەون‌لرین سەوگی دۆنیاسئنا، سلام وە آرقاسئندان گلن تبسسۆم‌لە اولاشئلئر.
